Archiwa wyczesane, zszyte i znalezione w Galerii Białej

Bogusław Bachorczyk, Marcin Chomicki, Grzegorz Kozera, Krzysztof Maniak, Irena Nawrot, Mariusz Tarkawian, Andrzej Tobis

Otwarcie: 13.09.2024, godz.: 18.00

Czynna do: 21.12.2024, w godz.: wt-sob 12.00-18.00

Idea wystawy odnosi się do pojęcia archiwizacji jako ważnego elementu współczesnej praktyki artystycznej, wyrażanej w różnoraki i wielowątkowy sposób. Ekspozycja obejmuje szeroki wachlarz form i gatunków sztuki, takich jak fotografie, obiekty, książki, realizacje typu site-specific, malarstwo, rysunek, działania interaktywne.

Prezentowane dzieła dotyczą różnych strategii artystycznych – od osobistych doświadczeń (Irena Nawrot i Krzysztof Maniak), poprzez odwołania do dziedzictwa kultury i tradycji artystycznych (Bogusław Bachorczyk, Grzegorz Kozera i Mariusz Tarkawian), po rejestrację przemian społecznych i kulturowych w polskim pejzażu (Marcin Chomicki i Andrzej Tobis).

Biuro Galerii Białej z bogatą kolekcją i pełną dokumentacją działalności wystawienniczej realizowanej od 1985 roku, zostało włączone w zakres wystawy, stając się jej integralną częścią.

—

Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego

ZWIASTUN WYSTAWY:

Napisy: Leniwa, elektroniczna muzyka z bitem.
Audiodeskrypcja filmu/audiowstęp:
[Film „Archiwa wyczesane, zszyte i znalezione w Galerii Białej” to zwiastun wystawy wyreżyserowany przez Marcina Studzińskiego. Zaczyna się od animacji. Na białym tle szare logo Centrum Kultury w Lublinie w lewym dolnym rogu i falujące przerywane linie przez cały ekran. Film przedstawia montaż wystawy zbiorowej w temacie archiwów. W rytm muzyki wirują kadry z pracami z wystawy. Na początku są to różnokolorowe, zmultiplikowane w dużej ilości, zszyte ze sobą w kwadraty, prostokąty, owale, mandale, wydrukowane zdjęcia czaszek, twarzy, kwiatów. Ich fragmenty zestawione ze sobą tworzą ołtarz na białej ścianie, w sali z szarą podłogą. W lewym dolnym rogu na czerwonym pasku biały napis Irena Nawrot. Widziana jest również z perspektywy drugiej sali z czarnymi ścianami. Następne kadry to zbliżenie na mapę Polski z zaznaczonymi czerwonymi kropkami w poszczególnych miejscach. Mapa się rozmywa i oddala, a w lewym dolnym rogu na czerwonym tle biały napis Andrzej Tobis. Na jasnoszarej ścianie w białych ramkach w dwóch rzędach koło siebie powieszone pionowe i poziome różnokolorowe zdjęcia interpretujące słowa niemieckie i ich polskie odpowiedniki na białym pasku pod każdym ze zdjęć. Kolejne kadry to zbliżenia i nieostre ujęcia na Patio z różnokolorowymi przedmiotami, tkaninami, stojakami, zabawkami. W tle artysta montujący lub wyjmujący coś z tekturowego pudła. W lewym dolnym rogu na czerwonym pasku biały napis Bogusław Bachorczyk. Artysta ustawia coś na drewnianych półkach, niektóre obiekty jeszcze zapakowane w folię bąbelkową i szarą taśmę. Zbliżenia na kolaże. Szklane naczynia laboratoryjne wypełnione kolorowymi tabletkami. Rozsypane na podłodze stare druki. W kobiecej dłoni zaświeca się na jasnozielono świetlówka. Liczne zbliżenia na inne kolorowe świetlówki poukładane pomiędzy innymi przedmiotami. Dwóch mężczyzn i dwie kobiety przenoszą drewnianą skrzynię. Mężczyzna z brodą i wąsami ubrany w koszulkę i czarne spodnie oraz białe sportowe buty, kuca nad czarno-białym dużym rysunkiem rozłożonym na podłodze i go delikatnie poprawia. W lewym dolnym rogu na czerwonym pasku biały napis Krzysztof Maniak. Zbliżenie, rozcina nożykiem tekturową teczkę z czarnej folii i czarnym napisem na kartce Maniak / góra. Wyjmuje z niej kolejne teczki i pokazuje zawartość: zdjęcia przyrody i plan zagospodarowania działek. Następnie otwiera tekturowe pudło z oprawioną w ramę i szkło dużą fotografię traw. Jego przechodząca postać odbija się na powierzchni pracy. Zastanawia się, kuca, podkręca wąsa. Stoi, wyjmuje i wkłada z powrotem swoje książki z półki, następnie przystawia półkę do białej ściany. Kadr zaczyna czernieć pod białe napisy: „Archiwa wyczesane, zszyte i znalezione w Galerii Białej” / wystawa zbiorowa / wymienione nazwiska oddzielone gwiazdkami: Bogusław Bachorczyk, Marcin Chomicki, Grzegorz Kozera / Krzysztof Maniak, Irena Nawrot, Mariusz Tarkawian, Andrzej Tobis / wernisaż trzynastego września dwa tysiące dwudziestego czwartego, piątek, godzina osiemnasta / czynna do piętnastego listopada dwa tysiące dwudziestego czwartego, od wtorku do soboty w godzinach dwunasta do osiemnastej / Galeria Biała / Centrum Kultury w Lublinie / ulica Peowiaków dwanaście. Czarny ekran z białymi napisami na środku wideo / montaż: Marcin Studziński / muzyka: Oleksandr Stepanof. Na czarnym tle na środku białe logo Galerii Białej.]

RELACJA Z WYSTAWY:

Napisy: Klawiszowa, pozytywna muzyka z bitem w tle przez cały film.
Audiodeskrypcja filmu/audiowstęp:
[Film „Archiwa wyczesane, zszyte i znalezione w Galerii Białej” to relacja z wystawy wyreżyserowana przez Marcina Studzińskiego. Zaczyna się od animacji. Na białym tle szare logo Centrum Kultury w Lublinie w lewym dolnym rogu i falujące przerywane linie przez cały ekran. Film przedstawia oprowadzania po wystawie przez poszczególnych artystów i artystki biorących w niej udział oraz oficjalne otwarcie wystawy przez kuratorkę w obecności publiczności. Pierwsze ujęcia to zbliżenie na albumy ze zdjęciami, które ktoś ogląda. Wyostrzenie i rozmycie widoku zza okna na prace w Patio, obraz pralki. Zbliżenie na figury ze stopionego wosku pszczelego na białym murku w Patio. Grupa ośmioosobowa na Patio, w tym cztery kobiety, czterech mężczyzn, rozmawiają, czekają. Następnie opowiada artysta, którego prace znajdują się na Patio. W lewym dolnym rogu wyświetla się na czerwonym tle pasek z białym napisem Bogusław Bachorczyk. W tle pokazane jego instalacje i obiekty, rozwieszone na ścianie różnokolorowe tkaniny, stojaki, na których są poukładane różne przedmioty, zabawki, świecą kolorowe lampy jarzeniowe. Na półkach drewnianych w tle obiekty, kolaże, bibeloty. W rzędzie nad opowiadającym artystą na jasnej ścianie przyklejone czarno-białe wycinanki. Kolejne kadry to kolejny artysta opowiadający o swoich pracach w Sali Dolnej. W lewym dolnym rogu podpis Marcin Chomicki. Na białych ścianach poprzyklejane w różnych konfiguracjach fotografie mniejsze i większe motywów zmieniającej się przestrzeni Warszawy. Dodatkowo nieco wyżej nad nazwiskiem centralnie pojawiają się białe napisy, które biegną przez cały film, a jest to tekst kuratorski o wystawie, który jest również na stronie galerii. Następnie pojawia się również w Sali Dolnej Andrzej Tobis. Duża mapa Polski z zaznaczonymi kropkami miejscami, gdzie artysta wykonał zdjęcia, które wiszą oprawione w pionowe i poziome białe ramki na szarym tle ściany w dwóch rzędach wyrównane do jednej linii poziomej. Są to fotografie miejsc, które przedstawiają dane hasło ze słownika polsko-niemieckiego. Na dwóch białych kubikach leżą one wszystkie wydrukowane w pojemnikach do oglądania i przekładania. Kolejny to Krzysztof Maniak opowiada w Sali Długiej o swoim cyfrowym archiwum, które wyświetlane jest z dysku i projektora na ścianie i które widzowie mogą sami klikać i przeglądać. Jego prezentacji towarzyszą również dwie książki autorstwa artysty, specjalna drewniana półka skrojona idealnie pod nie, duży rysunek ołówkiem na papierze na ścianie, prezentujący jego działania na terenie pewnej działki, fotografia z uczesaną trawą oraz dokumentacja tłumacząca owe działania. Następne kadry należą do artystki Ireny Nawrot, która opowiada w Sali Podwójnej z białymi ścianami o swoich zmultiplikowanych i zszytych ze sobą fragmentów zdjęć, poddanych wcześniejszej obróbce cyfrowej, pokolorowaniu. Ułożone są w sposób symetryczny, przypominający ołtarz, z jednej strony kolory nieba, z drugiej piekła, niebiesko-czerwono. Tęczowo-różnokolorowa realizacja złożona z fragmentów, a poszczególne fragmenty zszyte są z tych samych motywów. Wykorzystała swoje stare zdjęcia portretów, kwiatów, przedmiotów. Następnie Grzegorz Kozera w Sali Podwójnej z czarnymi ścianami opowiada o swoich pracach malarskich na płótnach, przypominających duże slajdy w szarych ramach z odbitkami dokumentacji archiwalnej dotyczącej czwórki ulubionych artystów: zdjęcia realizacji, zarzuconych projektów, fragmenty prac, poboczne pisma, listy, cytaty, wycinki, szkice, inskrypcje. Mariusz Tarkawian opowiada o swojej realizacji na korytarzu łączącym wszystkie sale wystawowe galerii. Jest to największy rysunek tworzony od ponad ośmiu lat na białych ścianach i suficie korytarza czarnym chińskim tuszem. Przedstawia różne prace z historii sztuki oraz z historii archiwalnej wystaw Galerii Białej. Następne kadry to publiczność podczas otwarcia wystawy, rozmawiające ze sobą grupki widzów oraz wszyscy zwróceni ku przedstawianym przez kuratorkę artystów i artystkę biorących udział w wystawie, następnie zwiedzający kolejne sale. Również biuro galerii, które jest włączone do wystawy. Z plakatami, pracami wiszącymi na ścianie, obiektami stojącymi na półkach oraz wystawionymi segregatorami z dokumentacją archiwalną prawie czterdziestu lat pracy wystawienniczej galerii. Na ostatnich kadrach pojawia się logo z biało-żółtym orłem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz podkreśleniem biało-czerwonym przypominającym flagę Polski, z dopiskiem Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury. Kadr zaczyna czernieć pod białe napisy: „Archiwa wyczesane, zszyte i znalezione w Galerii Białej” / wystawa zbiorowa / wymienione nazwiska oddzielone gwiazdkami: Bogusław Bachorczyk, Marcin Chomicki, Grzegorz Kozera / Krzysztof Maniak, Irena Nawrot, Mariusz Tarkawian, Andrzej Tobis / wystawa czynna do piętnastego listopada dwa tysiące dwudziestego czwartego, / od wtorku do soboty w godzinach dwunasta do osiemnastej / Galeria Biała / Centrum Kultury w Lublinie / ulica Peowiaków dwanaście. Czarny ekran z białymi napisami na środku wideo / montaż: Marcin Studziński / muzyka: Lofium oraz w tle prześwitującym kadrem na zawartość segregatora z dokumentacją ze starymi zdjęciami galerii. Na czarnym tle na środku białe logo Galerii Białej.]