Zmarszczki dają możliwość zanurzenia się w czasie. Dzieciństwo, młodość, dojrzałość, starość to sposobność przyjrzenia się życiu, losowi, przeszłości w setkach barwnych wizerunków, ciałach, które wpełzły na wszystkie ściany galerii i możemy na nie patrzeć przez filtr sztuki.
Korytarz Galerii Białej w Lublinie odnalazł ostatnio swoje nowe przeznaczenie. Na swoją wystawę pt. „Dużo rysunków” (wernisaż odbył się 12 lutego 2016 roku) artysta Mariusz Tarkawian odtworzył na ścianach namiastkę jednej ze swoich większych realizacji pt.Kolokwium z historii sztuki i cywilizacji, jaką namalował w latach 2007-2009 w korytarzu nieużytkowanego skrzydła Centrum Kultury w Lublinie. Monumentalny (…)
Wszystkich widzów przychodzących do Galerii Białej informujemy, że w godzinach otwarcia galerii (pon.-sob. w godz. 12.00-18.00) można korzystać z nowego wejścia. Znajduje się ono po lewej stronie budynku Centrum Kultury, w bezpośrednim sąsiedztwie Galerii Białej. Zapraszamy!
Na wystawie Rzeźby mentalne prezentujemy rzeźby, rysunki, obiekty, film oraz nowe prace z alabastru, które Sofie Muller stworzyła specjalnie do lubelskiej wystawy. Artystka do udziału w swojej prezentacji w Galerii Białej zaprosiła Roberta Kuśmirowskiego, znanego nie tylko polskiej publiczności. Prezentujemy jego instalację pt. Träumgutstraße z wystawy dedykowanej Salonowi Akademii w Warszawie w 2014 roku. Praca była pokazywana również w Johnen Galerie w Berlinie w 2015 roku.
Tytułowy świadomy sen odnosi się zarówno do praktyki świadomego śnienia (ang. Lucid Dream), związanej z umiejętnością wpływania na swoje sny, jak i zwrócenia uwagi na sen, który jawi się jako ostatnia dziedzina wolności absolutnej. Sen może być postrzegany jako przemyślany wybór – metafora buntu i odmowy uczestnictwa w pędzie codzienności, celowe odłączenie się, brak sygnału, wygaszenie zmysłów. Stanowi irytująco irracjonalny dowód na upór ludzkiej fizjologii, która nie daje się podporządkować siłom nowoczesności.
Niemal 11 lat temu, w 2005 roku, w czasie przygotowań do wystawy Nova Biała w lubelskiej Galerii Białej, pojawił się – jako wolontariusz – Mariusz Tarkawian, rocznik 1983. Bardzo szybko okazało się, że w krótkich przerwach, w trakcie realizacji wystawy, rysował i notował wypowiedzi artystów i wolontariuszy. Powstały wówczas pierwsze Rysunki podejrzane, które stały się cyklem debiutanckim. Do marca 2006 roku Mariusz Tarkawian, stając się kronikarzem Białej, stworzył pierwszy zbiór, liczący ponad 200 rysunków, które w niezwykły sposób rejestrowały wydarzenia w galerii.
Prace te prezentujemy ponownie po 10 latach, przypominając tym samym artystyczny debiut Tarkawiana.
Sztuka kobiet w obrębie malarstwa jest obecnie jednym z najciekawszych przejawów polskiej sztuki aktualnej. To wyjątkowe zjawisko o wyraźnie zaznaczonej różnicy – jest czytelne i rozpoznawalne. Wystawa pokazuje reprezentatywny i aktualny stan różnorodnych poszukiwań artystycznych: od obrazów – poprzez realizacje malarskie – po obiekty malarskie i architektoniczne. W ramach wystawy powstały również realizacje typu site-specific.
Proponujemy przewodnik po sztuce, który powstał na bazie pracy Artystek i Artystów, pojawiających się w Białej sporadycznie, spontanicznie lub cyklicznie. Mimo, że 30-lecie stało się faktem, nie bilansujemy, nie podsumowujemy, lecz szukamy nowych konstelacji, artystycznych zderzeń. Powracamy do idei pierwszych wystaw w Galerii Białej z II połowy lat 80. ubiegłego wieku. Ówczesna „Wieża Bab” dotyczyła sztuki kobiet. Przypominamy niektóre wątki z późniejszej praktyki galerii. Zorganizowana w 1986 roku, wspólnie z Andrzejem Mroczkiem, wystawa Josepha Beuysa ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi, stała się inspiracją dla najmłodszych twórców. Prace Leona Tarasewicza, Roberta Kuśmirowskiego, Mariusza Tarkawiana i Szymona Popielca odbijają się w „chmurze”, na którą składają się pamiątki, gadżety i różnorakie przedmioty artystyczne w ilości niepoliczalnej.
