ŁUKASZ GŁOWACKI Rzut bezstronny z podparcia

Otwarcie: 14.03.2025, godz.: 18.00

Czynna do: 17.05.2025, w godz.: wt.-sob. 12.00-18.00

Tytuł wystawy ujawnia napięcie między neutralnością a zależnością, wyborem a jego warunkami. „Rzut” sugeruje gest – moment decyzji, który może być zarówno spojrzeniem z dystansu, próbą uchwycenia całości, jak i nieprzewidywalnym aktem – jak rzut granatem, którego pole rażenia jest przypadkową ślepą siłą. Bezstronność jest tu złudzeniem – każda decyzja wymaga instrumentarium „podparcia”, punktu odniesienia, który umożliwia działanie, ale też je ogranicza. Wystawa to przestrzeń rozpięta pomiędzy ruchem a statyką, możliwością a koniecznością. To refleksja nad dynamiką procesu twórczego, w którym każde działanie, choć pozornie neutralne, wymaga wsparcia – zarówno performatywnego, jak i ideowego.

Łukasz Głowacki (ur. 1964) absolwent PWSSP (obecnie ASP) w Gdańsku. Malarz, performer, tworzy obiekty, instalacje, wideo. W swojej twórczości łączy poszukiwania podmiotowej ekspresji egzystencji człowieka ze statusem dzieła sztuki. Jego prace są minimalizującymi, kinetycznymi obiektami dysponującymi potencjałem performatywności. Język jego wypowiedzi jest pozornym kodem abstrakcyjności, znaczeń zdystansowanych emocji, budowany reaktywnie w kontekście do postępujących przemian środowiska człowieka. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych oraz kilkunastu wystawach indywidualnych. Pracuje w PLSP w Nałęczowie, gdzie prowadzi „Małą galerię”. Mieszka w Nałęczowie.

/ lucasglowackiart.com / www.instagram.com/glo_domor_luk

fot. Łukasz Głowacki, „Belka dźwięczy w oku – forma podparcia”, 2022, fragment wystawy

ZWIASTUN WYSTAWY:

Napisy: Muzyka rytmiczna, rozrywkowa, z wyraźnym bitem przez cały film.
Audiodeskrypcja filmu/audiowstęp:
[Film „ŁUKASZ GŁOWACKI Rzut bezstronny z podparcia i IGNACY OBOZ Autoportret z fajką” to zwiastun wystaw wyreżyserowany przez Marcina Studzińskiego. Zaczyna się od animacji. Na białym tle szare logo Centrum Kultury w Lublinie w lewym dolnym rogu i falujące przerywane linie przez cały ekran. Film przedstawia montaż dwóch jednoczesnych wystawy artystów Łukasza Głowackiego i Ignacego Oboza. Ogolony na łyso w okularach, ubrany na czarno młody artysta, stawia obraz przy ścianie, w zbliżeniu mówi coś patrząc na obraz, gestykuluje, tłumacząc kobiecie obok. Następnie podchodzi do ściany, ale widzimy tylko jego buty i stojące obok wiaderko farby. W tle widzimy dwa oparte o ścianę jakieś obrazy i nagle pojawia się tył obrazu, który niesie artysta i który za chwilę do nas odwraca przodem i stawia po lewej przy ścianie. Zbliżenie znowu na jego nogi w czarnych spodniach, w tle z prawej zamglone trzy obrazy, niebieski, żółty i czerwony. Wychodzi z kadru. Zbliżenia na detale kolorowych obrazów, które przedstawiają zgeometryzowane popielniczki z papierosami, portret twarzy oraz obraz za czarnymi kratami. Kolejny kadr to cztery pionowe zgeometryzowane portrety w kolorystyce niebiesko-czerwono-żółtej z białym, dwa oparte o ścianę z prawej strony, dwa na ścianie na wprost nieco z lewej strony. Po środku na tle białej ściany wyświetlają się niebieskie napisy: IGNACY OBOZ / Autoportret z fajką / wernisaż czternastego marca dwa tysiące dwudziestego piątego / piątek, godzina osiemnasta. Następnie zbliżenie na pionowy czarny obraz z namalowaną białą ulotką z kilkoma geometrycznymi kreskami, plusami w trzech podstawowych kolorach. Zbliżamy się do niego po czym przemykamy do drugiej wystawy, wyłaniając się z jednego z metalowych stelaży, które są czworakami i leżą koło siebie na kamiennej podłodze. Szybkie, dynamiczne sekwencje z elementami wystawy, betonowymi leżącymi słupami, ponownie jakby wjeżdżamy tym razem w metalową tubę. Do białej ściany zamocowane jest czarne metalowe coś na kształt wahadła, które się buja, a na górze wyświetlają się czarne napisy: ŁUKASZ GŁOWACKI / Rzut bezstronny z podparcia / wernisaż czternastego marca dwa tysiące dwudziestego piątego / piątek, godzina osiemnasta. Wnętrze sali wystawowej w trakcie montażu, porozrzucane rzeczy, w tle majaczą dwie postaci, na pierwszym planie czarna wisząca belka, zawieszona u sufitu z dwóch krańców. Powiewające białe puste kartki rozłożonych zeszytów, jeden czarny trójkąt się pojawia w dolnym rogu którejś kartki. Wnętrze kolejnej sali wystawowej z białymi ścianami, betonowymi płytami, w tle oparte o ścianę trzy niebieskawe abstrakcyjne obrazy. Zbliżenie na fragment obrazu geometrycznego jasno-brudno-niebieskawy z czarnymi trójkątnymi polami, żółtą kreską. Kolejne to rzut z góry na porozrzucane na betonowych szarych płytach przedmioty drewniana deska, metalowe łańcuchy, pręty, okrągłe formy zardzewiałe, nożyk. Kamera oddala się będąc w sali z czarnymi ścianami ze stojącą drabiną, leżącym kołem od piły stołowej, workiem soli, patrzymy przez łukowate przejście w głąb drugiej sali z białymi ścianami, wypełnionej różnymi przedmiotami. Kadr wypełnia zardzewiała na brązowo szara powierzchnia z solą i zaciekami, na której pojawiają się białe napisy: znowu powtórzone oba nazwiska i tytuły wystaw oraz data wernisażu czternastego marca, godzina osiemnasta, a pod spodem wystawa czynna do trzydziestego kwietnia dwa tysiące dwudziestego piątego, od wtorku do soboty w godzinach dwunasta do osiemnastej / Galeria Biała / Centrum Kultury w Lublinie / ulica Peowiaków dwanaście. Napisy stopniowo znikają, z prawej strony wyłania się czarny fragment postaci robiącej coś przy tej pracy. W lewym dolnym rogu pojawiając się nowe napisy wideo / montaż: Marcin Studziński / muzyka: pirles. Postać wychodzi z kadru z prawej wyłania się szara podłoga i fragment drabiny, a na środku ekranu pojawia się białe logo Galerii Białej wciąż na tym samym przyrdzewiałym tle.]

RELACJA Z WYSTAWY:

Napisy: Na pasku menu wybierz CC/Subtitles > Polski CC.
Audiowstęp