Uwaga malarstwo!

Robert Maciejuk Beautiful

Otwarcie: 16.05.2003

Czynna do: 06.06.2003

maciejuk_02

Robert Maciejuk urodził się w 1965 roku w Białej Podlaskiej. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom z malarstwa w 1990 roku).

Twórczość tego artysty dość długo wpisywała się w krajobraz sztuki polskiej. Kiedy jednak to już się stało – istnieje jako niezbywalna wartość, jako jeden z kanonów odniesień, bez którego trudno sobie wyobrazić istnienie aktualnego malarstwa.

Niezwykła jest jego postawa jako artysty, który z ogromną konsekwencją, namysłem i pieczołowitością buduje nową tożsamość malarstwa. Polega ona na „przemalowywaniu” świata zapisanego i skodyfi-kowanego w kulturowych znakach – w nowy obraz sztuki. Nie udowadnia racji bytu malarstwa i nie stawia pytań o jego granice. Korzysta z tej najstarszej mitologii jaka mu towarzyszy. Uznaje jego rangę i znaczenie. Na tej bazie powołuje byty, które burzą naszą percepcję stawiając pytania o sens naszych przyzwyczajeń.

Na początku obrazy olejne Maciejuka, które można nazwać „neoklasycznymi”, powstawały jako umowne cytaty np. z malarstwa renesansowego Ucella, potem pojawiają się: logo BMW, znaki kolejowe, samoloty bojowe z okresu II wojny światowej, pocztówki dźwiękowe, czaszki z tablic ostrzegawczych, informacyjnych, postaci z bajek. itd…

Motywy malarskie, które Maciejuk wybiera, poprzez fakt przeniesienia na obraz tracą swoją tożsamość. Wydawało by się, że proste malarskie zabiegi jak: zmiana skali, proporcji, sposób kadrowania, inne tło, nic nie wnoszą…? A jednak jest inaczej. Stykamy się ze światem znanym i obecnym zarazem w naszej codziennej ikonosferze, który poprzez przeniesienie staje się zupełnie „osobny”. Przekaz malarski jest konkretem, nie jest informacją czy przechowywaną w pamięci mitologią. W obrazie jest faktem, który przenosi inną zawartość, nie identyczną z tą, o której wiemy na pewno. Zmieniają się wektory percepcji… Następuje „restytucja znaczeń”:

Robert Maciejuk nadał abstrakcji geometrycznej wymiar „ludzki”, która stała się obrazowaniem malarskim, przetworzył znaki graficzne w malarstwo, dzięki czemu przyjęło ono formę komunikatu obecnego w sztuce. W lirycznych personifikacjach bajkowych odkrył postać demoniczną. Karty dźwiękowe „utrwalił” w malarstwie olejnym. Ciągle widzi sens malarstwa realizując go poprzez malowanie obrazów.

Ponadto ciągle „przemalowuje”…

Jan Gryka

Wystawa Roberta Maciejuka jest drugą prezentacją w ramach cyklu wystaw „Uwaga malarstwo!”