XX-lecie Galerii Białej

ROBERT MACIEJUK Blowup

Otwarcie: 08.04.2005

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Robert Maciejuk tworzy obrazy od początku lat 90-tych. Każda jego malarska decyzja zmierzała w kierunku subtelnego przekroczenia istniejących konwencji. Stąd ciągle wydaje nam się, że malarstwo to jest znajome i bliskie. Wynika to z przyjętej strategii artysty, która odnosi się do używania kulturowych znaków, symboli, cytatów, czerpanych ze współczesnych mediów reklamy, a także ze starych podręczników, bajek, czasopism, tablic, etykiet, kart pocztowych itp. Poszukiwanie światów z tzw. drugiej ręki staje się w wypadku malarstwa Roberta Maciejuka zasadą wiążącą, która odwołuje się do klasycznej technologii. Artysta stosuje farby olejne, podmalówki, laserunki, płótno i inne tradycyjne materiały.

Znaki i inne malarskie formy zawsze penetrowały granicę tego – o czym wiemy (widzimy) i tego innego – co odkrywamy. Kiedy zaś ten sam element z obrazu napotkany potem np. przy szlakach kolejowych staje się on ”obrazem Maciejuka” a przestaje być znakiem kolejowym.

Kiedy malarz wkroczył w świat bajek pozbawił malowanych bohaterów filmów dla dzieci – ich naturalnego otoczenia czyli bajkowego tła. Zachowując swoją wizualną tożsamość stali się oni przewrotnie demoniczni (wystawa „Beautiful” w Galerii Białej w 2003 roku).

Ostatnie obrazy Maciejuka są powrotem do tego, co zostało wyrzucone w poprzednim cyklu czyli krajobrazów z bajek. Tym razem nowe prace zostały pozbawione postaci misiów, królików i innych dziecięcych bohaterów.

Wystawa w Białej nawiązuje w swoim tytule do filmu Antonioniego „Blowup”, znanego w Polsce jako „Powiększenie”.

Można powiedzieć, że wiemy co to jest pustka, ale dopiero kiedy oglądamy najnowsze obrazy Maciejuka możemy jej doświadczyć realnie. Ilustracje z bajek z dzieciństwa nie będą już tak beztroskim wspomnieniem.

A obrazy ? To konkret i nowa tożsamość – namalowana.

Robert Maciejuk urodził się w 1965 roku. Studiował na ASP w Warszawie (dyplom w 1990). Z Galerią Białą współpracuje od 1991 roku.

Ma w dorobku wystawy indywidualne m.in. w Galerii Foksal w Warszawie (1994, 1996, 2002), Galerii Arsenał w Białymstoku (1997, 2004), w Otwartej Pracowni w Krakowie (2001), Instytucie Polskim w Rzymie i Berlinie (2004) oraz wystawy zbiorowe m.in. „Kunst, Europa” w Kunstverein w Bonn (1991), „Granice obrazu”(1997), „Scena 2000” (2000), „Za czerwonym horyzontem” w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie (2004), „Here and Now” w Galerii Zachęta w Warszawie (2001)

Mieszka w Warszawie.