KINGA ARAYA Hybris – Odsłona I

Otwarcie: 17.10.2002, godz.: 18.00

Czynna do: 31.10.2002, w godz.: pon.-pt. w godz. 11.00-17.00

Zawsze, gdy zastanawiam się nad moim osobistym i artystycznym raison d’etre, zadaję sobie retoryczne pytania w rodzaju „Kim jestem?” czy „Dlaczego jestem tu, gdzie jestem?”

Moje rzeźby, video i performance są tworzone wokół tematu podróży i komunikowania się. Te dwie formy artystyczne inspirują mnie od paru lat. Te dwa dyskursy przedstawiają historie bycia uziemionym (wyciszonym), jak również bycia wolnym (głośnym). Fakt, że istnieją dwie definicje bycia „uziemionym” – szczególnie mnie interesuje. Jedna definiuje koncept bycia dobrze poinformowanym na dany temat, druga definicja wyraża ukaranie dzieci, które nie mogą opuścić domu. Te dwa opozycyjne koncepty problematyzują formacje tożsamości, która jest zawsze wpisana w kontekst rodziny, grupy społecznej

i narodowości. Ambiwalentny ruch między dwoma ideami jest dla mnie bardzo istotny. Przemieszczając się stale pomiędzy różnymi granicami polityczno-kulturowymi i geograficznymi, badam i medytuję nad swoją podróżniczą jaźnią i stającą się tożsamością.

Zjawisko życia pomiędzy różnymi kulturami, krajami i językami stało się warunkiem sine qua non mojej praktyki artystycznej. Często kwestionuję moją przynależność do grup, które napotykam na swej drodze. W jaki stopniu moje „ja” jest jeszcze polskie, a w jakim stopniu stało się ono kanadyjskie? Żywię przekonanie, że siła mojej sztuki tkwi w niemożliwym do spełnienia pragnieniu sprawowania całkowitej kontroli nad tym, kim jestem i kim chciałabym być.

Proces twórczości artystycznej stale otwiera drogi do nowych obszarów niezdecydowania, które świadczą nie tylko o estetyce, lecz również o stosunkach władzy. Ta fascynacja ludzkimi umiejętnościami pozwala moim własnym siłom twórczym wydostać się poza „tutaj”, będąc jednocześnie w środku hybrydalnej przestrzeni „pomiędzy”. Co więcej, stale stawiając czoła wyzwaniom w postaci zamieszkiwania w przestrzeni politycznej „nie przynależności” zmusza mnie do tworzenia nowych wizualnych przekładów tego status quo za pośrednictwem mediów video, rzeźby, performance czy instalacji. Moje personalne i artystyczne kroczenie uświadamia mi, że moje „ja” staje się jednocześnie uziemione i wolne. Moje kompulsywne poszukiwanie piękności w niełatwych sytuacjach kieruje mnie do delikatności szklanych rzeźb, uwodzi w stronę żelaznych i miedzianych materiałów, w których pracuję. Formalne i konceptualne wartości moich prac artystycznych stawiają czoła polityczno-socjalnemu wyzwaniu, miejscu gdzie znaczenie słowa rozbija się i wydaje się, że wszystko jest wyzbyte ze znaczenia….

Kinga Araya