KRYSTYNA PIOTROWSKA PATRZ MI W OCZY

Otwarcie: 19.11.2021, godz.: 18.00

Czynna do: 14.01.2022, w godz.: WT.-SOB. 12.00-18.00

Krystyna Piotrowska to uznana artystka sztuk wizualnych. Tworzy prace łączące fotografię, techniki graficzne i malarstwo. Jest autorką instalacji i wideo. Znane są jej prace wykonywane z włosów. Jej twórczość dotyka głównie tematu identyfikacji, pamięci, przemijania, historii oraz tożsamości żydowskiej. W latach 2006-12 była autorką i kuratorką wystawy „Projekt Próżna”. Wystawa ta odbywała się corocznie w zrujnowanych domach na ulicy Próżnej i dotyczyła pamięci i relacji polsko-żydowskich.
Na wystawie w Galerii Białej zostanie zaprezentowane szerokie spektrum jej działalności artystycznej: od prac z lat 70. do dzieł ostatnich.

Napisy: należy kliknąć przycisk na pasku wyświetlania CC i wybrać Polski
Audiodeskrypcja filmu/audiowstęp:
[Film Krystyna Piotrowska PATRZ MI W OCZY to zwiastun wystawy wyreżyserowany przez Marcina Studzińskiego. Zaczyna się od animacji. Na białym tle szare logo Centrum Kultury w Lublinie w lewym dolnym rogu i falujące przerywane linie przez cały ekran. Zbliżenia na czarno-szare fotografie. Twarze kobiet oświetlone ostrym światłem z różnych stron, część twarzy znika w ciemności. Cienie dwóch osób na ścianie. Kobieta opiera się prawym łokciem o szklaną balustradę, gestykulując otwartą dłonią. W tle rozmyte fotografie. Mężczyzna i kobieta równolegle wchodzą po dwóch drabinach podciągając ze sobą dywan z włosów. Wieszają na ścianie, kobieta dotyka go dłonią. Mężczyzna wychodzi z kadru. Czarny ekran. Prostokątny dywan z włosów na całej ścianie, pomiędzy szybkie migawki kosmyków, odciętych kucyków, warkoczy i czarno-biała fotografia uśmiechniętej kobiety z czerwonym tłem i kwiatami nad głową. Szaro-brązowe grafiki. Portret mężczyzny. Kolejna twarz pokryta bruzdami, akcent na usta. Kobieta we wzorzystej bluzie w okularach i mężczyzna patrzą przez szklaną balustradę na dół, poza kadr. Szara grafika na jasnym papierze. Patrzące na wprost duże oczy. Jedno oko zamknięte w czarnej prostokątnej ramie. Graficzne popiersia lalek z wielkimi oczami na żółtym i szarym tle. Delikatnie drgają. Czarna sala. Na szarej podłodze rozłożone czarno-białe grafiki. Jedna z nich stopniowo wysuwa się z kadru. Nagły i powtarzający się złowrogi dźwięk klawiszowy jak z horroru. Sekwencja krótkich ujęć różnych prac. Nietypowe obroty kamery dookoła. Grafiki na jasnym podłożu z zaakcentowanymi oczami, głowy lalek, twarze bez oczu. Kobieta we wzorzystej bluzie z krótkimi siwymi włosami trzyma przy ścianie odwrócony obraz i czyta podpis. Mglisty kadr staje się wyraźny. Grafiki z twarzami bez oczu na szarym tle. Czarny ekran z białym dużym napisem PATRZ MI W OCZY. Zbliżenie. Białe drzwi zamykają się na klamkę. Na ścianie obok pionowy rysunek wzdłuż drzwi z białym napisem na czarnym tle BÓJ SIĘ ŻYĆ. Czarny końcowy ekran z białymi napisami. Krystyna Piotrowska Patrz mi w oczy / dziewiętnastego listopada dwa tysiące dwudziestego pierwszego o godzinie osiemnastej, Galeria Biała, Centrum Kultury w Lublinie, zdjęcia / montaż: Marcin Studziński, muzyka: Lennon Hutton, Epidemic Sound SFX Producers.]

Napisy: należy kliknąć przycisk na pasku wyświetlania CC i wybrać Polski
Audiodeskrypcja filmu/audiowstęp:
[Film Krystyna Piotrowska PATRZ MI W OCZY to relacja z wystawy wyreżyserowana przez Marcina Studzińskiego. Zaczyna się od animacji. Na białym tle szare logo Centrum Kultury w Lublinie w lewym dolnym rogu i falujące przerywane linie przez cały ekran. Film podzielony jest na dwie części. W pierwszej części wernisaż otwierają swoimi wypowiedziami kuratorka wystawy Anna Nawrot oraz artystka Krystyna Piotrowska. W międzyczasie są przebitki z ujęciami z wystawy. Obie panie stoją przy mikrofonie, w tle kremowa ściana z wielką grafiką przedstawiającą twarz dojrzałej kobiety patrzącej na wprost, zasłaniającej dłonią prawe oko. Ta praca pokazana jest również na początku filmu i na końcu. Następnie czarno-biała grafika przedstawiająca twarz kobiety z dłonią w różnych pozach, złożona z małych kwadratów jak mozaika. Zbliżenie na podpisy do prac na białych kartonikach. Kolaże czarno-białych grafik twarzy i fragmentów części twarzy na kremowym papierze. Czarno-białe fotografie z zamalowanym na szaro-niebieski tłem i miejscami na oczy. Zbliżenia na czarno-szare fotografie. Twarze kobiet oświetlone ostrym światłem z różnych stron, część twarzy znika w ciemności. Graficzne popiersia lalek z wielkimi oczami na różnokolorowych tłach. Czarno-biała grafika jak mozaika-szachownica kwadratów z fragmentami twarzy. Grafika kobiecej twarzy z brakującym pustym kwadratowym miejscem. Dwie prawie takie same monochromatyczne poziome fotografie starszej pani w białym kapeluszu, różnią się jedynie kolorem tęczówek, na jednym są niebieskie, na drugim ciemne. Szaro-brązowe grafiki. Portrety mężczyzn. Druga część filmu to ujęcia z całej wystawy podczas wernisażu, kiedy widzowie oglądają prace Krystyny Piotrowskiej. Na całej białej ścianie w różnych miejscach przyczepione kucyki, warkocze z ludzkich włosów. Na całej szarej ścianie obok prostokątny dywan z włosów. Na postumencie duży kłębek z warkoczy z prawdziwych włosów. Opisane wcześniej prace pokazane w salach. Fragment korytarza. W Sali Dolnej zejście ze schodów wprost na podwójny autoportret artystki w białej chuście na głowie jeden z niebieskimi, drugi z ciemnymi tęczówkami. Grafiki podwójnych bliźniaczych twarzy z dużymi oczami. Grafiki z psem na tle obrazu Mona Lisa i Autoportretu Van Gogha. Mariusz Tarkawian na korytarzu odrysowuje pędzlem i czarnym tuszem na białej ścianie prace Piotrowskiej. Czarny ekran z białym napisami zdjęcia / montaż: Marcin Studziński, muzyka: muzyka: Aerian, Charles Holme.]

Dokumentacja fotograficzna wystawy: Marcin Studziński