pAULINA KARA Pejzaż polski
Otwarcie: 23.06.2006, godz.: 18.00
Paulina Kara (ur.1981) prezentuje swój tegoroczny dyplom artystyczny z Wydziału Artystycznego w Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z Pracowni Malarstwa – prof. Jacka Wojciechowskiego (obrazy). Wspierany przez Pracownię Ceramiczną – ad. Ireneusz Wydrzyński (ceramika) i Pracownię Rysunku – ad. Jan Gryka (lalki).
Inspiracją prac Pauliny Kary są lalki, tworzone również w oparciu o rzeczywiste osoby. Jej własna postać stała się podstawą pracy „Gra w klasy”(z wystawy „Gra o wszystko” w ramach Młodego Forum Sztuki Galerii Białej w 2006 roku), która została użyta w plakacie „Biała klasa”. Realizacja Pauliny Kary w przestrzeni galerii Białej składa się z misternie wykonanych miniaturowych figur, których pierwowzorem są realne osoby, pracownicy Wydziału Artystycznego. Nad nimi dominują ceramiczne postacie – monstra. Na ścianach wiszą podświetlane obrazy, które są widokami podwórek, widzianych jakby z wnętrza piwnicy. Budują one realną przestrzeń zewnętrznego świata. Zostały umieszczone w starych, okiennych ramach i przedstawiają fragmenty suszonego prania, gdzie obok bielizny znajdują się inne atrybuty rodzimej rzeczywistości.
Cała sytuacja rozgrywa się na podłodze w zastygłych ruchach figur, które swoje emocje kierują w stronę okien-obrazów, gdzie malarskie złudzenie krajobrazu zastępuje świat realny.
Pozorna „baśniowość” staje się uwikłana w przeróżne wydarzenia ze sfery społecznej, kulturowej i medialnej.
Kara nadaje swoim pracom specyficzną aluzyjność, swoisty humor i przewrotność. Cała aranżacja, którą oglądamy z góry nie powoduje dystansu, raczej stajemy się współuczestnikami tej surrealistycznej i absurdalnej przestrzeni.
Paulina Kara wcześniej prezentowała również w Galerii Białej „Przystanek autobusowy” w 2004 roku (swojska szopka) malarstwo oraz instalację „Ich dwunastu” (politycy, zmierzający do „swojego celu”). Ta druga odbyła się w ramach wystawy „Nova Biała” w 2005 roku.
Wystawa jest trzecią prezentacją najmłodszej sztuki lubelskiej w cyklu pn. „Biała klasa”.
Jan Gryka
