Artystka w swojej sztuce odnosi się do złożonych osobistych relacji rodzinnych, emocjonalnych związków i uwikłań w kontekście kobiecej seksualności i cielesności. Jej twórczość niesie silny przekaz psychologiczny, związany z odczuciem smutku, bólu, przemocy, niespełnienia i manipulacji, pochyla się w niej nad kobiecym odczuwaniem.
Idea wystawy ma na celu przeciwdziałanie wyciszeniu i wzmocnienie głosu walczącej Ukrainy. Wojna jest katalizatorem wielu zmian w ukraińskim społeczeństwie i instytucjach publicznych. Stawia egzystencjalne pytania i żądania szybkich i szczerych odpowiedzi, w tym kontekście prezentacja wypowiedzi ukraińskich artystów ma ogromne znaczenie.
Mówić. Obecnie, po półtora roku trwania pełnowymiarowej wojny i niebywałej agresji ze strony Rosji, dla Ukraińców ważne jest, aby nie przestawać mówić. Tak, aby nas wciąż słyszano. Mówić nie tylko o bólu i stratach, które obecnie przeżywamy, lecz także o tym, co wspiera nas i daje wiarę w jutro. Co Ukraina, jej obywatele/-ki, wspólnoty, miasta, (…)
Basia Bańda (ur. 1980) jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Od 2008 r. pracuje w Instytucie Sztuk Wizualnych, na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze. W Galerii Białej uczestniczyła dotychczas w wystawach zbiorowych „Malarki” (2015) i „Wieża Bab²” (2021). Ekspozycja ma charakter retrospektywny. Twórczość Basi Bańdy jest bardzo wieloznaczna, zmysłowa i poruszająca, również (…)
Krzysztof Franaszek w swojej praktyce artystycznej podejmuje tematykę związaną z egzystencją człowieka w zurbanizowanej przestrzeni miasta. Tworzy głównie rzeźby i instalacje, które nawiązują do ukrytej infrastruktury w aglomeracji miejskiej.
Włodko Kaufman jest artystą wielu mediów. Zajmuje się między innymi performance, malarstwem, grafiką, fotografią, filmem, obiektem. Na wystawie prezentuje dedykowaną dwóm przestrzeniom instalację, której podstawowym tworzywem jest wielkowymiarowy papier. Powstałe monumentalne obiekty sprawią, że ich wizualność nabiera dramatycznego wydźwięku.
Jarosław Perszko tworzy głównie rzeźby, obiekty i instalacje, które w metaforyczny sposób nawiązują do kruchości i przemijalności ludzkiej egzystencji i świata natury. W swojej praktyce artystycznej eksperymentuje ze szkłem, światłem, metalem, kamieniem i delikatnymi materiami, tworząc minimalistyczne formy, nasycone metafizyką. Artysta mieszka w Hajnówce i pracuje na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej.
