Blisko 30.letnia aktywność artysty zbiega się ze zmianą funkcjonowania lubelskiej galerii. Wystawa otwiera nowy etap w jej działalności, który wiąże się ze znacznym powiększeniem powierzchni wystawowych Białej.
Nazwa wystawy jest parafrazą tytułu głośnej powieści Milana Kundery Nieznośna lekkość bytu, która powstała w połowie lat 80., podobnie jak lubelska Galeria Biała.
Słowo biel w nazwach wystaw pojawiało się dość często. Biała Dekada, Biała – sztuka bez ścian, Nova Biała, Biała Klasa, Białe kombinacje, Biała nad Białą – to niektóre z długiej historii galerii. Nieznośność, wręcz natręctwo towarzyszyło szukaniu słowa – klucza, którym niemal od razu stała się biel jako identyfikacja ideowa ze sztuką artystów, szczególnie tych, którzy na przestrzeni lat prezentowani byli w galerii.
Jest to ostatnia wystawa przed powrotem galerii do wyremontowanego budynku przy ulicy Peowiaków 12 w Lublinie. To symboliczne pożegnanie z miejscem, w którym galeria działała od jesieni 2009 roku do chwili obecnej. W tym czasie odbyło się w kameralnych salach kilkadziesiąt różnorakich wystaw artystów z: Lublina, innych miast Polski oraz z zagranicy, a dzięki Podwórku sztuki galeria wyszła poza budynek .Autorami ekspozycji są Anna Nawrot i Jan Gryka, przy wsparciu Piotra Wysockiego i Piotra Pękali, którzy są również w zespole galerii.
W ramach kolejnej odsłony projektu ende neu zapraszamy do Galerii Białej na wystawę Macieja Sieńczyka, zatytułowaną Przygody na bezludnej wyspie. Jej tytuł został zaczerpnięty z ostatniego albumu komiksowego tego artysty, z niego też pochodzą historie zaprezentowane na wystawie.
Paweł Nowak przez wiele lat tworzył woskowe obrazy, obiekty i instalacje – organiczne konstrukcje do oglądania, wąchania i dotykania. Pracowicie nakrapiał woskiem fraktalne mapy pełne bruzd, wgłębień i wypukłości. Świecące wibrujące powierzchnie, pachnące woskiem, wykorzystujące światło, nieodparcie kojarzyły się z jakimś duchowym mistycyzmem, szeroko pojętą religijnością.
W książce Mapa i terytorium, Michael Houellebecq kreśli słowami opis obrazu, w którym na jednym płótnie, przy popołudniowej partii szachów spotykają się Bill Gates i Steve Jobs. Każdy z nich dzięki swoim przedsięwzięciom i działalności, poprzez swoje produkty, stał się wizjonerem nowych czasów. Houellebecq traktuje to przedstawienie jako alegorię streszczającą historię kapitalizmu. Spotkanie dwóch wspomnianych (…)
